(உலகையே உலுக்கிய போபால் விஷவாயு பேரழிவு நிகழ்ந்து 25 ஆண்டுகள் முடிவடைந்து விட்டன. இக்கொடூர சம்பவத்தின் பல்வேறு அம்சங்கள் குறித்து அண்மையில் புது தில்லியில் நடந்த சர்வதேச கம்யூனி°ட் கட்சிகளின் மாநாடு விவாதித்தது. அதன் தீர்மானத்தில் இருந்து...)
1984 ம் ஆண்டு டிசம்பர் 2,3 ஆகிய நாட்களில் போபால் பேரழிவு ஏற்பட்டது. உலகில் தொழிற்சாலைகளால் நிகழ்ந்த பேரழிவுகளில் குறிப்பிடத்தக்கதாகக் கருதப்படும் அந்தப் பேரழிவில் சிக்கி 20 ஆயிரத்திற்கும் அதிகமான மக்கள் உயிரிழந்தனர். 5 லட்சத்திற்கும் மேற்பட்டோர் மிக மோசமான பாதிப்புகளுக்கு உள்ளாகினர்.
ஆனால் அந்த கோரச்சம்பவம் நிகழ்ந்து 25 ஆண்டுகள் உருண்டோடி விட்டபோதிலும் பாதிக்கப்பட்ட மக்களின் நல்வாழ்வில் அரசு போதிய அக்கறை செலுத்தாததால் இன்றும் அந்தப் பேரழிவின் பாதிப்புகள் உணரப்படுகின்றன. அந்த மக்களுக்கு போதிய மருத்துவ வசதிகளை அரசு செய்து தரவில்லை. மேலும் அவர்களது இழந்த வாழ்வை மீட்கத் தேவையான நடவடிக்கைகளிலும் ஈடுபடவில்லை. இதனால் அவர்களது வாழ்வில் துன்பம் தொடர்கதையாகியுள்ளது. அத்துன்பங்களைப் போக்க நடவடிக்கைகள் எடுக்க வேண்டிய அதே சமயத்தில் இந்தியாவிலோ அல்லது மற்ற வளரும் நாடுகளிலோ மீண்டும் இதுபோன்ற துயர சம்பவங்கள் நிகழாமல் தடுக்க வேண்டும் என்பதும் முக்கியமாகும். இதனால் போபால் சம்பவம் எடுத்துக்காட்டியிருக்கும் பிரச்சனைகள் குறிப்பாக ஏகாதிபத்தியத் தன்மை வாய்ந்த உலகமயமாக்கலும், புதிய தாராளவாத பொருளாதாரக் கொள்கைகளும் ஆதிக்கம் செலுத்தும் இந்தச் சூழ்நிலையில் என்றென்றும் மறக்கக்கூடாதவையாகும்.
இந்த பேரழிவுக்குக் காரணமான தொழிற்சாலையான யூனியன் கார்பைடு கார்ப்பரேஷன் என்ற அமெரிக்காவைச் சேர்ந்த பன்னாட்டு நிறுவனத்தின் பயங்கர குற்ற முகம் அது அமெரிக்காவின் மேற்கு விர்ஜீனியா மாகாணத்தில் நடத்தி வந்த ஆலையைப் பார்த்த போது தெரியவந்தது. அங்கு இருந்த பல பாதுகாப்பு வசதிகள் மற்றும் தொழில்நுட்பங்கள் போபால் நகரில் அந்நிறுவனம் நடத்திய பேரழிவுக்குக் காரணமான ஆலையில் இல்லை. போபால் விஷவாயு கசிவுக்குப் பின் யூனியன் கார்பைடு கார்ப்பரேஷன் நிறுவனம் டவ் கெமிக்கல்° என்ற ஆலையால் விலைக்கு வாங்கப்பட்டது. ஆனால் அந்நிறுவனம் இந்திய அரசுடனும், யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்துடனும் ஏற்படுத்திக் கொண்ட ஒப்பந்தத்தின் படி பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு- உயிரிழந்தவர்களுக்கு 1200 அமெரிக்க டாலர்கள்(அன்றைய மதிப்பில்), உடல் ரீதியாக பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு 550 டாலர்கள் என்று- மிகச்சிறிய தொகையை இழப்பீடாக வழங்கியது. அப்போது யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்தின் மீதான கிரிமினல் குற்றச்சாட்டுகளை திரும்பப்பெற வேண்டும் என்ற நிர்ப்பந்தத்திற்கு இந்திய அரசு பணிந்தது குறிப்பிடத்தக்கது. உள்நாட்டிலும், வெளிநாடுகளிலும் முற்போக்கு சக்திகள் மேற்கொண்ட தொடர்ச்சியான போராட்டங்களே இந்தியாவில் யூனியன் கார்பைடு நிறுவனம் மீதான வழக்குகள் மீண்டும் நடத்தப்படக் காரணமாகும். இருந்த போதிலும், இச்சம்பவத்திற்கு மிக முக்கிய காரணமாக இருந்த குற்றவாளியான அப்போதைய யூனியன் கார்பைடு கார்ப்பரேஷன் நிறுவனத்தின் தலைவர் வாரன் ஆண்டர்சன் இதுவரை இந்தியாவிடம் சரணடையவில்லை. அவர் மீதான குற்றத்தை இந்திய நீதிமன்றங்கள் உறுதிப்படுத்தி, பகிரங்கமாக குற்றவாளி என்று அறிவிக்கப்பட்டு விட்ட போதிலும் அவரை அமெரிக்கா இன்று வரை பாதுகாத்து வருகிறது.
குற்றம் செய்த யூனியன் கார்பைடு நிறுவனம் இவ்வாறு சட்டத்தில் இருந்து தப்பியுள்ள வேளையில் அதைப் பின்னர் கைப்பற்றிய டவ் கெமிக்கல்° நிறுவனம், பொது மக்களைக் காட்டிலும் பகாசுர கார்ப்பரேட் நிறுவனங்களைப் பாதுகாப்பதையே நோக்கமாகக் கொண்ட தவறான நிறுவனச் சட்டங்கள் காரணமாக தன்னைப் பாதுகாத்துக் கொண்டுள்ளது. ஆனால் இந்தக் குறைவான அபராதங்கள் கூட அமெரிக்காவுக்கு அதிருப்தியை ஏற்படுத்தியுள்ளன. இந்தியாவுடனான அணு உடன்பாட்டை செயல்படுத்துவதில் மும்முரமாக இருக்கும் அமெரிக்கா போபால் சம்பவத்தை குறிப்பாக கோடிட்டுக்காட்டி, எதிர்காலத்தில் இதுபோன்ற விபத்துகள் நிகழ்ந்தால் அது அமெரிக்க நிறுவனங்களை பாதித்து விடக்கூடாது என்று கூறி குறைவான சட்டக்கட்டுப்பாடு கொண்ட ஒப்பந்தத்தை ஏற்படுத்த வேண்டும் என்று இந்தியாவை நிர்ப்பந்தித்து வருகிறது.
இந்த சங்கிலித்தொடர் நிகழ்வுகள் உலக முதலாளித்துவத்தின் உண்மையான முகத்தை வெளிச்சமிட்டுக் காட்டியுள்ளன.
அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து உள்ளிட்ட நாடுகளை மையமாகக் கொண்ட பகாசுர பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் தற்போது வளரும் நாடுகளில் கட்டுப்பாடற்ற நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டு வருகின்றன. அவை தொழிற்சாலை பாதுகாப்பு, பாதிப்பு ஏற்படுத்தும் விஷத்தன்மை வாய்ந்த வேதிப்பொருட்கள், சுற்றுச்சூழல் மாசுபாடு ஆகியவை தொடர்பான சர்வதேச மற்றும் உள்நாட்டு சட்டங்களை வெளிப்படையாக மீறி வருகின்றன. அபாயம் நிறைந்த தொழிற்சாலைகள், பாதிப்பை ஏற்படுத்துவதும், தரமற்றதுமான தொழில்நுட்பங்கள், தடை செய்யப்பட்ட அல்லது மிக அதிக நச்சுத்தன்மை வாய்ந்த வேதிப்பொருட்கள் ஆகியவற்றை பயன்படுத்தி வருவதன் மூலம் அவை இச்சட்டங்களை வெளிப்படையாக மீறி வருகின்றன. வளரும் நாடுகள் சொந்தமாக தொழில்நுட்பங்களை உருவாக்கும் திறன் பெற்றுள்ள போதிலும் வளர்ந்த நாடுகளால் அவ்வாறு செய்வதிலிருந்து தடுக்கப்படுகின்றன. பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் தொழிற்சாலைகள் இவ்வாறு வளரும் நாடுகள் மீது திணிக்கப்படுகின்றன. ஐஎம்எப், உலக வங்கி மற்றும் அது போன்ற நிறுவனங்களின் நிர்ப்பந்தத்தால் வளரும் நாடுகள் அமல்படுத்தி வரும் புதிய, தாராளவாதப் பொருளாதாரக் கொள்கைகள் காரணமாக ஒரு பன்னாட்டு நிறுவனம் சட்டத்தை மீறுகிறது என்று தெரிந்தாலும் அவற்றின் மீது அந்நாட்டால் நடவடிக்கை எடுக்க முடிவதில்லை. பன்முகத்தன்மை வாய்ந்த காட் மற்றும் உட்டோ போன்ற பொருளாதார உடன்பாடுகள் மூலமும் அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் மற்றும் அதன் கூட்டாளிகள் வளரும் நாடுகளைக் கட்டுப்படுத்தி வருகின்றன.
தொழிற்சாலைகளின் உரிமம், பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் தொழிற்சாலைகளைக் கட்டுப்படுத்துதல், தொழில்நுட்பங்களில் சுய சார்பான தன்மை, இறக்குமதி செய்யும் தொழில்நுட்பங்கள் குறித்த கொள்கை மற்றும் கட்டுப்படுத்தும் கட்டமைப்புகளை உருவாக்கும் தேவை, பன்னாட்டு நிறுவனங்களின் பாத்திரத்தை தீர்மானித்தல், தொழிற்சாலை விபத்துகளைக் கட்டுப்படுத்தவும், சுற்றுச்சூழலை பாதிக்காமல் நிறுவனங்கள் செயல்படுவதை உறுதிப்படுத்தவுமான சட்டங்களை இயற்றி அவற்றை நடைமுறைப்படுத்துவது, நகர மேம்பாடு, தொழிற்சாலைகளுக்கான சரியான இடங்களைத் தேர்ந்தெடுத்தல், விவசாயக் கொள்கைகளைத் தீர்மானித்தல் போன்ற பல்வேறு விஷயங்களை போபால் சம்பவம் உலகின் முன்பு கொண்டு வந்துள்ளது.
இந்நிலையில் பன்னாட்டு நிறுவனங்களின் செயல்பாடுகள், ஏகாதிபத்திய நாடுகள் வளரும் நாடுகள் மீது திணிக்கும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் தொழில்நுட்பங்கள், இன்றைய ஏகாதிபத்திய உலகமயமாக்கலின் நிலைக்குக் காரணமான புதிய தாராளவாத பொருளாதாரக் கொள்கைகள் ஆகியவை குறித்து குறித்து உலகின் கவனத்தை ஈர்க்கும் வகையில், உலக கம்யூனி°ட் கட்சிகள் உலகெங்கிலும் உள்ள அனைத்து முற்போக்கு சக்திகளையும் போபால் விஷவாயு சம்பவத்தின் நினைவு நாளை கடைப்பிடிக்குமாறு அறைகூவி அழைக்கின்றன.
No comments:
Post a Comment